Karen Ingala Smith'in yönettiği Nia adlı vakıf, Femicide Census (Kadın cinayeti sayımı) adıyla dört yıldır üst üste kadın cinayetlerine ilişkin istatistikler üzerinde çalışıyor ve ayrıntılı bir rapor hazırlıyor.
Raporlar kadın cinayetlerinin çetelesini tutmanın ötesinde, önleyici önlem ve müdahalelere, bu konularda politikalar geliştirilmesine katkı sağlamak amacıyla eğilimler ve tekrarlanan kalıpları belirlemeye çalışıyor.
Bu raporların dördüncüsünde, İngiltere'de 2018 yılındaki cinayetler ele alındı ve o yıl 149 kadının 147 erkek tarafından öldürüldüğü tespit edildi.
Ülkede 2018'de öldürülen kadın sayısı bir önceki yıla göre yüzde 10 artış gösterdi ve raporlanan dört yılın en yüksek rakamı.
Kadına yönelik şiddet bu yıl dünyanın dört bir yanında protesto edildi
Ayrılmak isteyince öldürülüyorlar
Raporda 149 kadından 91'inin yani yüzde 61'inin, o sırada ya da önceden birlikte oldukları erkekler tarafından öldürüldüğü kaydediliyor.
O anki ya da eski eşleri tarafından öldürülmeyen 58 kadından 12'si oğulları ya da üvey oğulları, 5'i damatları ya da eski damatları tarafından öldürüldü.
Kadınların sadece yüzde 6'si hiç tanımadıkları bir erkek tarafından öldürülmüş.
2018 yılında işlenen kadın cinayetlerinde katillerin yarısının daha önce kadına şiddet uyguladığı kayda geçmiş. Üç vakada da erkekler daha önce de cinayet işlemiş ve hüküm giymiş, bırakıldıktan sonra yine öldürmüşler.
Raporda kadınların nasıl öldürüldüğüne de bakılıyor. Kadın cinayetlerinde en çok kullanılan yöntemler, bıçaklama. Onu boğarak öldürme izliyor.
Cinayetlerin yüzde 68'i kadının evinde ya da hemen yakın çevresinde işlenmiş.
Kadın cinayetleri ile ilgili raporları hazırlayan, kadına şiddetle mücadele vakfı Nia'nın başkanı Karen Ingala Smith, kadınların çoğunun öldürülmeden önce katille ilgili kaygılarını, korkularını polise, sosyal hizmet görevlilerine ya da yakınlarına anlattığını da söylüyor.
O sırada ya da daha önce birlikte oldukları erkekler tarafından öldürülen kadınların yüzde 41'inin partnerlerini terk ettikleri ya da ayrılma sürecinde oldukları da biliniyor. Bunların üçte biri ayrıldıktan sonra bir ay içinde üçte ikisi de ayrılığın birinci yılında öldürülmüşler.
Ingala Smith kadınların, kendilerine şiddet uygulayan eşlerinden ayrılmalarının çok basit bir şey olmadığının bu bulgularla iyice ortaya çıktığına işaret ediyor.
Erkeklerin kadına yönelik şiddetini normalleştiren gerekçelendiren kültürün tehlikelerine dikkat çeken Ingala Smith ayrıca şiddet tehdidi altındaki kadınlara sağlanan kamu hizmetlerinde kesinti ve yetersizliklerin de tehdit altındaki kadınları çaresizlik içinde bıraktığını söylüyor.
