Oyunun yönetmeni J.W. Guido: “Oyuncuların sağır dilsiz alfabesiyle konuşmasının dışında bu da diğer tümtiyatro eserleri gibi” sözleriyle sahneye taşıdığı eserin alışılmış tiyatrodan farklı olmadığını belirtti.
Sağırlar Tiyatrosu’nda, duyan tiyatro seyircisi de unutulmamış. Onlar için her rolü iki kişi canlandırıyor. Asıl oyuncu sağır dilsiz alfabesiyle rolünü canlandırırken, diğer tiyatrocu sufle ediyor.
J.W. Guido bu tiyatro akımının öneminden bahsetti:
“Bu tiyatroda en büyük başarı aslında aktörlere sesleriyle can verilmesi olacak. Çünkü senkronun ve konuşma stilinin bir olması gerekiyor. Elbette bu durum da daha fazla prova demek, kolay değil.”
Robert DeMayo ise, 30 yıllık kariyerinde çok kez Sağırlar Tiyatrosu’nda sahne alan biri olarak: “Çok zor. Sağır bir aktör olarak, eskiden işlerin daha kolay yürüdüğünü söylemeliyim. Birkaç sağır tiyatrosu vardı yani şimdikinden sayıca fazlalardı. Sanat adına daha az bütçe ayrılması da bu işi zorlaştırıyor. Elbette her aktör için öyle, ama sağır aktörler için iş bulmak daha da zorlaştı” dedi.
